جنت الماوی

حق الله -
فاما حق الله الاكبر فانك تعبده لا تشرك به شیئا؛ فاذا فعلت ذلك باخلاص
جعل لك على نفسه ان يكفیك امر الدنیا و الاخرة و يحفظ لك ما تحب منها.
ترجمه: پس حق خداوند كه بزرگترين حق است؛ بر گردن تو آنست كه فقط بنده
او باشي و در عبادت و بندگي شرك نورزي؛ پس وقتي كه چنین بودي و بنده مخلص
او شدي؛ خداوند نیز بر خود واجب میكند كه دنیا و آخرت ترا كفايت نموده و آنچه را
كه از دنیا و آخرت دوست میداري براي تو حفظ نمايد.
2 . حق انسان برخودش -
و اما حق نفسك علیك فأن تستوفیها فى طاعة الله؛ فتؤدى الى لسانك حقه
و الى سمعك حقه و الى بصرك حقه و الى يدك حقها و الى رجلك حقها و الى
بطنك حقه و الى فرجك حقه و تستعین بالله على ذلك.
ترجمه: اما حق خودت بر خودت آنست كه از تمام قوه و نیروي خداداديت؛
استفاده كني و خودت را در مسیر طاعت خداوند قرار دهي؛ پس ادا نمائي حق زبانت

حق زبان

و اما حق اللسان فاكرامه عن الخنى و تعويده على الخیر و حمله على الادب
و اجمامه إلا لموضع الحاجة و المنفعة للدين و الدنیا و اعفائه عن الفضول الشنعة
القلیلة الفائدة التى لا يؤمن ضررها مع قلة عائدتها و بعد شاهد العقل و الدلیل علیه و
تزين العاقل بعقله حسن سیرته فى لسانه و لا قوة الا بالله العلى العظیم.
ترجمه: اما حق زبانت بر تو آنست كه از فحشا و منكرات دورش نگهداري و به
گفتن كلمات خوب و نافع عادتش دهي و وادارش كني كه با ادب وخوب سخن گويد
و از زياد گفتن و بیخود چرخیدن در دهان منعش نمائي تا سكوت را رعايت كند مگر
در جائي كه نیاز به تكلم باشد و نفعي براي دنیا و آخرت داشته باشد و نگزاري سخني
كه فائده و نفعي ندارد و جز ضرر و زيان حاصلي در آن متصور نیست؛ از دهان تو
خارج شود بعد از آنكه عقل و نقل بر مضر بودن و بد بودن آن دلالت دارد؛ زيرا كه
زينت عاقل به عقلش در خوبي گفتار و درست سخن گفتن است و حول و قوه اي
نیست مگر به حول و قوه خداوند بزرگ.